مناجات اربعینی با سیدالشهدا علیه السلام
آنگونه که حاجی ست در احـرام پیاده من هـم شـدهام سـوی تـو اعـزام پـیاده طـوفـانم و میآیم و در حـلـقـۀ عـشّاق بـر خویـش سـوارم ولی از نـام پـیاده بر عـرش سوارش بکـنی روز قیامت هر کـس طرفـت آمـده یک گـام پـیاده ای خاص ترین عـام، میآیـند دوبـاره خـاصان طـرفـت در مـلاء عـام پـیاده ای کاش بگویند که در راه حـرم مُرد یـک شـاعـر ایـرانـی نــاکــام، پــیـاده زینب شده از نـاقـه پـیـاده که بـیـایـنـد بـر تـسـلـیـتـش لــشـکــر خُـدام پـیـاده زینب شده از ناقه پیاده که به هر حال بــاران شـود از ابـر سـرانجـام پـیـاده امـروز ز نـاقـه اگر افـتاد به سـرعت یـک روز ز نــاقــه شــده آرام پـیــاده زانـوی قــدح بـوده و بـازوی پــیــالـه هر جا که شـرابـی شده از جـام پـیاده از کـرب و بلا رفـته پیاده طرف شام تـا کــرب و بــلا آمـده از شـام پـیــاده شامی که در آن از پسِ هفده سرِ بر"نی" خـورشیـد شـده بر سـر هـر بـام پـیاده ناموس خدا،زینب کبری،به زمین خورد تـا بـیـن خـلایـق شـود اســلام پــیــاده |